Na temat kobiety

W półmroku gdzie serce
czerwone kształtem.
Tam i z powrotem
tak blisko
jak bliżej tylko
mogą być ludzie.

Żadnych cieni pomiędzy
żadnych
delikatnie zamykanych drzwi.

Kalejdoskopowe rozstania
powtórne i czułe
na wpół we śnie.
Próżnia ledwie pełna
blaskiem butelki
nad płomieniem.

Innym pęknięcia
na wodzie.
Z tobą
tylko
deszcz po nocach.

dziękuję, mam teraz o czym myśleć przed snem... a juz miałam nakrzyczeć, że dawno nie pisałeś.. ale nie zawiodłam się, dzisiaj miałes wyjątkowo natchniony wyraz twarzy Wink

analiza wiersza, to takie mało romantyczne
buzia mi się śmieje z powodu... braku cienia

Konstruktywna krytyka? Here it comes...
Wiersz biały jest zarazem łatwy i potwornie trudny do napisania. Łatwy dlatego, że cokolwiek napiszesz - wystarczy kilka słów jakoś tam ze sobą związanych i możesz powiedzieć, że to wiersz... trudny zaś dlatego, że znalezienie kompromisu między osobistymi przeżyciami, które nami powodują, a treścią skierowaną do odbiorcy, jest szalenie trudne i wymaga dużej wrażliwości. Tak aby czytelnik mógł poczuć pewne emocje, atmosferę, a jednocześnie zostawić miejsce na niedopowiedzenie i odrobinę prywatności. Uważam, że udało Ci się to osiągnąć
To trochę jak z tym tulipanem - patrzysz na niego i myślisz - pewnie w środku siedzi Calineczka, ale nie wiesz co tam robi...
...pewnie się znowu pyłków nawdychała

Hehe.. fajne porównanie Calineczka. Wink

Czyli ten avatar to nie przypadek. Razz